Curaçao to jedno z tych miejsc, z których nie chce się wyjeżdżać. Jednym ze słów, które usłyszysz najczęściej na wyspie, jest Bon bini lub dushi, co oznacza powitanie i uczucie, I tak potraktują cię tamtejsi ludzie… ledwie wrócisz na swoją łódź i wyruszysz w drogę na Karaiby, nie poczujesz, że część ciebie przebywa na tej hiszpańskiej i portugalskiej wyspie kolonii i jest teraz krajem autonomicznym, który jest częścią Królestwa Holandii.
Willemstad to stolica Curaçao, a jej najbardziej typowym i powtarzającym się obrazem na wszystkich fotografiach pasażerów rejsów są kolorowe domy, ale jest o wiele więcej do zobaczenia... i do przejścia.
Abyście znali aleję Handelskade w tej samej stolicy, a sam port, w którym będzie zacumowany twój statek, są deklarowane jako Światowego Dziedzictwa UNESCO od 1997 r.. Istnieje fundacja, która zajmuje się utrzymaniem budynków zbudowanych z wapienia, piasku i koralu.
Jeśli chodzi o te kolorowe domy, które już symbolizują krajobraz Curaçao, jest bardzo ciekawa historia i nie jest to tylko pomysł estetyczny. Zgodnie z ustawą, która wciąż obowiązuje i została ogłoszona w 1817 roku przez gubernatora holenderskiego Alberta Kikkerta, Zabroniono malowania domów na biało, ponieważ blask słońca powodował bóle głowy i ślepotę. Musiały więc być pomalowane na inne kolory i stąd ten malowniczy krajobraz.
Jak mówiłem po wyjściu z portu zobaczysz, że miasto jest podzielone na dwie części: Punda i Otrobanda, połączone mostem Królowej Emmy. W Punda można odwiedzić pływający targ, Twierdzę Amsterdam, Pałac Gubernatora i Park Wihelmina. Otrobanda, to jedna z pierwszych osiedli mieszkaniowych wybudowana w XVII wieku, otoczona przez biznes i najnowocześniejsza okolica.
Pero Jeśli jesteś na Curaçao, nie przegap wycieczki do żadnego z parków narodowych z bujną tropikalną roślinnością, a co z jego dnem morskim! To, co ci mówiłem... miejsce, z którego nie chcesz wyjeżdżać.